Verrast door het lezen over ”De Volendammer”. Wacht op vervolg .

Ik weet nog dat het draaiorgel van Cor Selie (Corselie) van de vrachtwagen werd gehaald om in de Volendammer te spelen. Onvergetelijk moment.

Ik kwam begin jaren 70 op een zondagmorgen tussen 2 ritjes op de bus van alphatours een bakkie halen ( je kon toen nog een bus parkeren voor de deur), bakkie gehad en een broodje, wilde afrekenen en kreeg als antwoord: klootzak, je bent toch aan het werk? Je betaalt niks!! wegwezen!

@ Jacques Wester en @ Qwartje

Dank voor jullie waardevolle aanvullende informatie. Wij wisten al dat het huis ooit toebehoorde aan de PEN. Het is in 1969 aangekocht door de Gemeente Hoorn voor 12.500 gulden. In 1987 is mevrouw Spoelder gaan verhuizen naar het Visserseiland. In april 1987 zijn wij hier komen wonen en en hebben mevrouw Spoelder toen een keer ontmoet, zij sprak de woorden: "dat jullie in dat oude, koude, grote huis willen wonen !" Haar, toen al overleden man, was meen ik congierge op de Ireneschool. Hij zat hier vaak voor het half open raam met een bordje waarop de tekst stond "wisselen voor de parkeerautomaat". In het verleden zijn er weleens mensen (o.a. ene Siderius) aan de deur geweest die ooit hun voetstappen hier hebben gezet en nog even wilde "ruiken en proeven".

@Jamos Tan/Geesje Hoornstra

Met dank voor de informatie van @Jacques Wester kan ik daar nog aan toevoegen dat de vader van tante Marie inderdaad hoofdambtenaar van de PEN was. Het echtpaar had vier dochters (zie de familiefoto, met schoonzoon Bruining Kok in het midden. De heer Kaasenbrood had de beschikking over een automobiel, jawel! Daarmee bracht en haalde hij zijn dochters Truus en Marie (eersten van links naar rechts op de foto) naar en van hun kermispodia. Naderhand stroopten de meiden, compleet met het drumstel, per fiets de kermissen af.

Het gezin betrok omstreeks 1925 het huis in Hoorn (Marie was tien). Hoe lang de Kaasenbroods er gewoond hebben is mij niet bekend, maar naar mijn inschatting zeker tot en met de Tweede Wereldoorlog. Waarschijnlijk heeft de PEN er voor gekozen om de woonvergunning op naam van hoofdmonteur O. Bruin te laten staan. Frappant, inmiddels, dat er in ‘huize Bruin’ een schoonzoon werd ingehaald wiens roepnaam Bruin was.

Truus is naderhand naar Frankrijk geëmigreerd. Tante Marie is enkele keren bij haar op vakantie geweest. Ze ondernam die enorme reis achterin de auto van haar jongste dochter Truus en haar man Jan Spel, dus dat zat wel goed…

Tante Marie heeft geruime tijd in de Grote Waal een Sterflat bewoond, als buurvrouw van de toenmalige burgemeester Tjaberings. Toen ze eens een bezoek bracht aan een van haar zoons (ik denk Ruud), die in Beneden-Leeuwen aan de boorden van de rivier een horecabedrijf bestierde, keerde ze terug met het verhaal dat haar zoon een terras had met uitzicht over de Grote Waal.