In de kerstvakantie viert de Stichting Theater 88 haar 20-jarig jubileum en, als donderslag bij heldere hemel, is deze week bekend geworden, dat de jubileumweken ook de afscheidsweken zullen gaan worden van het knusse, kleine kindertheater. Studio 88, het gebouw waar de voorstellingen plaatsvinden, stopt ermee.
Het bestuur is uitermate teleurgesteld en verdrietig. Al vele jaren worden er ruim 40 voorstellingen per jaar georganiseerd voor vele duizenden kinderen, met man en macht is altijd geprobeerd om een gevarieerd en professioneel aanbod te combineren met een lage entreeprijs. En vanaf januari a.s. is het voorbij ….
Vanzelfsprekend gaan we uitzien naar een nieuwe locatie. Het kindertheater is echter zo nauw verweven met de Bobeldijk (vele vrijwilligers, donateurs en sponsors wonen er), dat een locatie buiten de Bobeldijk neer komt op het opzetten van een geheel nieuwe organisatie. Het bestuur heeft twijfels over die mogelijkheid, maar zegt niet op voorhand nee.
Historie Stichting Theater 88
Er was eens een man genaamd Sjoerd Link en op een gelukkige dag in 1977 ontdekte die man in een klein dorpje onder de rook van Hoom een leegstaande bollenschuur en een daarbij behorend huisje. Deze Sjoerd zag in de schuur en het huisje de mogelijkheid om zijn droom te verwezenlijken. Na een bezoek aan de burgemeester van Berkhout, (in die jaren sprak men nog van de gemeente Berkhout) bleek dat vanuit de gemeente geen bezwaar zou worden gemaakt als de bollenschuur aan de Bobeldijk 88 zou worden omgetoverd tot een repetitieruimte voor theatergezelschappen met mogelijkheden voor een echt klein theater. De gemeente stelde echter een voorwaarde: ”Kom nooit om subsidie aankloppen bij de gemeente”
Deze toezegging was voor Sjoerd voldoende om schuur en huis te kopen en hij begon te bouwen aan zijn theaterdroom.
Maar hoe komt een mens erbij om zoiets te willen? Sjoerd was regisseur van verschillende toneelgezelschappen in West-Friesland. Gezien het karakter van de dorpsverenigingen ging de belangstelling vooral uit naar het spelen van kluchten en blijspelen. Het repeteren in een dorpscafé was lang niet altijd een pretje: een feestje, een bruiloft, carnaval, Floralia of wat al niet meer was reden om de toneelvereniging te verbannen naar elders. En dan moest er gerepeteerd worden in een schoollokaal of in een kantoor van de bank of gewoon in een grote woonkamer. Kortom, ongewenste improvisatie. Deze beperkingen waren de belangrijkste drijfveer om STUDIO 88 te beginnen. Een ander repertoire en een ruimte speciaal voor theateractiviteiten. Aan het werk dus.
De repetitieruimte was snel ingericht, Maar voordat er een echt theater stond, waren we 7 jaar verder.
De opening vond plaats op 6 oktober 1978. De eerste produktie was ’Een draad in het donker” van Helle S. Haase, met spelers uit geheel West-Friesland. Daarna volgde een eigen produktie, ’M’n lieve Herbert. Deze voorstellingen werden gebracht door Toneel Vereniging LINK (TOVERLINK). Aangezien het heel veel moeite ’kostte om deze voorstellingen aan betalende bezoekers te presenteren, werd ook gestart met kindertheater. Nog eenmaal werd met de voorstelling ’Picknick op het slagveld’ van Arrabal een uitstapje gemaakt naar het jaarlijkse eenakterfestival. Daarna is Toverlink zich volledig gaan toeleggen op kindertheater.
Het spelen voor kinderen bleek zeer succesvol. Na aanvankelijk met zes acteurs te zijn gestart, bleven tenslotte Jenny van der Vuurst en Sjoerd Link samen over. Er werd veel in andere theaters gespeeld en het geld dat daarmee binnen kwam, diende voor de inrichting en de exploitatie van het eigen theater.
Op 5 oktober 1985 was het eindelijk zover. Het theater was klaar en de officiële opening werd verricht door Nico van Gelderen, de toenmalige directeur van Schouwburg Het Park in Hoorn. Natuurlijk is een theater pas echt een theater als er ook voorstellingen plaats vinden en in 1986 ging voorzichtig kindertheater Toverlink van start, met aanvankelijk eenmaal per maand een voorstelling. Vanwege het succes werd, al snel voor meer voorstellingen besloten. In 1987 waren het er al 17.
Maar men wilde meer. De gemeente Berkhout was inmiddels opgegaan in de gemeente Wester-Koggenland en voor de nieuwe gemeente golden nieuwe regels en afspraken. Voor dit gemeentebestuur was subsidie voor het kleine theater bespreekbaar. Mede daarom werd in 1987 de Stichting Theater 88 opgericht. Deze stichting werd verantwoordelijk voor de organisatie van de kindervoorstellingen. Niet alleen Toverlink speelde in STUDIO 88, maar er werden nu ook gastspelers en groepen van elders uitgenodigd om op te treden voor een groeiend publiek. Alle voorstellingen werden en worden gespeeld door beroepsartiesten of door zeer goede semi-professionele spelers. Want Stichting Theater 88 en STUDIO 88 voeren kwaliteit hoog in het vaandel.
Inmiddels vinden er gedurende het theaterseizoen vrijwel iedere zondag voorstellingen plaats voor kinderen. Ook in de schoolvakanties tussen september en april worden zeer regelmatig voorstellingen gegeven.
Ondanks, of misschien wel vanwege het grote aantal activiteiten, is het moeilijk de financiën rond te krijgen, Dit lukt alleen dankzij een jaarlijks subsidie van de gemeente Wester- Koggenland, investeringsbijdragen van b.v het Anjerfonds, bijdragen van donateurs en vrienden en vooral heel veel zelf- werkzaamheid en ongelimiteerde inzet van betrokkenen.
In 2000 besloot Sjoerd Link, gedwongen door ziekte, een punt te zetten achter al zijn activiteiten voor de stichting. Hij zag zijn levenswerk verloren gaan en plaatste, ten einde raad, een oproep voor vrijwilligers in diverse dag- en weekbladen. Ruim 25 mensen reageerden en vandaag de dag wordt de stichting gerund door deze vrijwilligers. Het theater, Studio 88, blijft van Sjoerd Link, maar de organisatie van de voorstellingen wordt gedaan door de vrijwilligers. Waarom ze zich zo inspannen? Gewoon, omdat ze bezeten zijn van theater. Maar vooral ook omdat zo kinderen op jonge leeftijd, nu al vanaf 2 1/2 jaar, in contact komen met goed levend theater. Niet alleen met poppenspel. maar ook met bewegingstheater, goochelshows, toneel en schimmenspel. zodat kinderen kennis maken met de magie van theater en ’en passant’ culturele bagage opdoen die later wellicht van pas komt. Zij zijn het ook die straks makkelijker andere theaters zullen bezoeken, omdat ze al vertrouwd zijn met de werkelijkheid en de fantasie van het theater.