Het zal je maar gebeuren. Je brengt wat zware spullen bij je schoonmoeder en even later zit je als een crimineel opgeborgen in een cel op het Hoornse politiebureau. Het overkwam Horinees Rob van Loon afgelopen maandag. Ook hij maakte kennis met de snoeiharde en meedogenloze aanpak van onze Hoornse parkeerbrigade, die steeds vaker in een negatief daglicht komt te staan.
Van Loon, die bekend staat als een voorkomende en zachtaardige inwoner van onze stad, is behoorlijk aangeslagen door de affaire en heeft een klacht ingediend bij de Hoornse politie. Hij werd maandag hardhandig aangehouden door twee parkeerwachten nadat hij vroeg waarom hij zich moest legitimeren. De politie kwam erbij en even later zat hij in de cel. Bij zijn aanhouding had zijn schoonmoeder nog foto’s gemaakt, die volgens de Officier van Justitie en de politievoorlichter onder geen beding openbaar mogen worden gemaakt.
Lees hieronder het verslag van Ron van Loon zelf zoals verwoord in zijn klacht over de ambtenaren:
(Uiteraard kunt u ook nu onder dit bericht een reactie plaatsen! Lees ook eens de nieuwe COLUMN, zie button links.)
Geachte heer, mevrouw, Afgelopen maandag 3 januari ben ik bekeurd omdat mijn auto geparkeerd stond op de Geldersesteeg. Ik weet dat dit niet is toegestaan. Aangezien ik zware spullen bij familie thuis moest afgeven, heb ik de auto er tijdelijk geparkeerd. Binnenzittend bij de familie, merk ik op dat twee ”stadstoezichthouders” mijn auto bekeuren. Ik stap naar buiten, vraag ze of ze niet even op t raam hadden kunnen kloppen, en bied aan om hem direct weg te halen. De twee heren die ik voor mij heb, zien er als volgt uit; Dhr 1; blonde stekels, smal gezicht, loopt al jaren in zelfde functie Dhr 2; kleinere, donkerharige heer, met beetje rondig gezicht. Nog niet eerder gezien. De 2e heer schrijft de bekeuring uit, noteert kenteken, en overhandigt mij de gele doorslag. Ik meld hem dat ik het niet erg waardeer, hij zegt dat hij niet anders kan. Ik loop weer naar binnen, wil de deur dicht doen, de beide heren lopen richting Achterom door, waarop ik opeens ”meneer, nog iets” hoor. De heren komen terug, ik kom weer naar buiten, en Dhr 2 begint hoog van de toren met een agressieve toon tegen mij ”ik wil uw rijbewijs, NU”. Ik vraag hem waarom hij die nodig heeft, aangezien de bekeuring reeds is uitgeschreven. ”Meneer, u mag niet weigeren, anders moet ik u naar het bureau sturen”. Ik reageer: ”Ik mag toch weten waarom u een rijbewijs van mij wilt, terwijl u de bekeuring al heeft uitgeschreven en overhandigd aan me? Wat wilt u nu nog van me”? (Rijbewijs heb ik op dat moment overigens in mijn broek). De ambtenaar reageert dat hij het nog één keer vraagt, en geeft geen antwoord op de vraag, waarop ik nogmaals vraag ”waar het voor nodig is”. Op dat moment reageert de ambtenaar als volgt; Hij pakt met zijn linkerhand mijn pols, en zegt ”U weigert af te geven, dus ik houd u bij deze aan, nu wordt de bekeuring toch alleen maar hoger”. Op een zeer geïrriteerde manier, vol machtsvertoon, eindigde drie keer ”waarom” in totaal nog geen 30 seconden, in een aanhouding. Met de rechterhand pakt hij de walkietalkie en roept politie op. Ik sta op dat moment perplex, mijn schoonmoeder en - vader, die erbij aanwezig waren, moeten eerst lachen, en mijn schoonmoeder pakt haar fototoestel om van de hele situatie een paar foto’s te maken. Ik reageer koeltjes, en zeg tegen beide heren dat ik graag meega, omdat ik het een schandalige manier van omgang vind. Ik vraag aan de blonde collega van de heer die mij aanhoudt, nog wat hij hier van vindt, aangezien hij al wat jaartjes meeloopt. ”Ik onthoud me van commentaar” was zijn reactie. Ik wist genoeg. Een gefrustreerde ambtenaar die zijn macht op een verkeerde manier gebruikt, is mijn gedachte. Aangezien ik de vrouwelijke agente, die mij ophaalt, ken van assistentie bij een inbraak op mijn werk, zie ik aan haar gezicht ook twijfel. Op het bureau aangekomen wordt ik opgesloten en moet ik als een crimineel juwelen afdoen, veters uit schoenen halen, en riem afdoen. Ik wordt in een tijdelijke ”cel ” opgesloten, en wordt nog even doodleuk tegen de muur aangezet en gefouilleerd met handschoenen aan. Na een minuut of 20 gewacht te hebben, komt de officier van justitie mijn verhaal aanhoren, en daarna dat van de beide heren, die ook op het bureau aanwezig waren. Eindconclusie van de officier van justitie; Volgens de stadswachten zijn ze NIET in 2e instantie teruggelopen om mij terug te roepen voor legitimatie, maar hebben ze dat direct gedaan. Ik bestrijd dat, aangezien ik ze heb zien weglopen, en ik de bekeuring al had ontvangen, op kenteken, en in mijn handen had. Officier zegt, dat ik volgens hem heb geweigerd legitimatie af te geven. Ik heb twee keer gevraagd WAAROM, en ben daarna beetgepakt en aangehouden. Na een tumultueuze middag thuisgekomen, heb ik mij vandaag ziek moeten melden op het werk, vanwege de impact die dit op mij heeft gehad. Er is geen geweld gebruikt door mij, ik heb niet gescholden, kon amper mijn zinnen afmaken, en wordt door een gefrustreerde, vol machtszinnende ambtenaar beetgepakt bij mijn pols en aangehouden. Ik heb diezelfde middag, nadat ik werd vrijgelaten op het bureau, contact opgenomen met zowel voor mij persoonlijk bekende journalisten bij het NHD, als met de leidinggevende van Parkeerbeheer (op dat moment was deze afwezig, en heb ik gesproken met zijn waarnemer). Ik ben keurig te woord gestaan door deze heer, en hij gunt zichzelf (logisch) tijd om ook het verhaal van de betreffende beide heren te horen. Hij heeft mijn verhaal prima aangehoord, en mij in ieder geval een antwoord gegeven op de vraag WAAROM men mijn rijbewijs nog nodig had. (dat antwoord dat ik ter plekke dus niet kreeg). Ik heb donderdag aanstaande een gesprek met de teamleiding bij parkeerbeheer, om nogmaals mijn verhaal te doen. Ik ben zeer aangeslagen door hetgeen mij is overkomen. Het feit dat ik ben uitgenodigd voor een gesprek op de Rode Steen, is een goed voorteken. Twee hoofdconclusies voor mij; De betreffende heer die mij heeft aangehouden, heeft dat NOOIT mogen doen, en zeker niet de manier waarop (lichamelijk contact van zijn kant (pols vastpakken)en zeer gefrustreerd machtelijk taalgebruik, alles binnen nog geen 1 minuut. Ik hoop dat door de tijd en energie die ik in deze kwalijke zaak steek, de leidinggevende van de betreffende heer zijn eigen conclusies kan laten trekken, zodat niet meer mensen de dupe worden van een ”handhaver van een leefbare binnenstad”, want als dat het goede voorbeeld moet zijn geweest..... Ik hoop middels invulling van dit formulier op een serieuze reactie uwerzijds, en hoop dat u hier uw voordeel mee kunt doen. Mijn advies; zoek voor de betreffende heer een andere baan. Ik was, ben, en zal voorlopig nog aangeslagen zijn van de gebeurtenis van gistermiddag.
Met vriendelijke groet,
Rob van Loon.