HOORN - Tijdens de Nieuwjaarsreceptie van de gemeente Hoorn sprak burgemeester Onno van Veldhuizen maandagavond zijn gebruikelijke Nieuwjaarswens uit.
Lees hier zijn volledige toespraak:
Geachte Stadgenoten,
De meesten van u zal het al ter ore zijn gekomen: op dinsdag 28 december is in de vroege ochtend onze Henk den Boer op de leeftijd van 66 jaar overleden. Henk was zoals u allen weet raadslid voor de VOCHoorn en daar was hij trots op. Henk was al geruime tijd ziek en toch ook op een bewonderenswaardige manier voortdurend bezig met beter worden. Dat leek hem te gaan lukken. Zonder krukken lopend de raadszaal in. Hij zat alweer vol elan op de voorste rij bij de laatste sportverkiezing. Deze nieuwjaarsreceptie heeft hij niet mogen halen. Morgen is zijn begrafenis en is er een herdenkingsbijeenkomst in de Oosterkerk. De VOCHoorn fractie laat zich dan ook verontschuldigen. Zij zijn bij Henk’s familie om te steunen en het verdriet samen te verwerken. Ik weet dat we allemaal even samen bij Henk stil willen staan en verzoek u dat samen te doen.
Dank u wel.
Dan is het mij wat vreemd te moede om een nieuwjaartoespraak uit te spreken. Hopelijk luistert Henk nog ergens. Dat maakt het zeker makkelijker. Hoewel hij nu zelf alle tijd heeft, zou hij toch voor u denken “houd het nu eens echt kort”. Ik doe weer mijn best.
Iedereen – en ik zeg het juist nu met nog meer nadruk - een buitengewoon gelukkig, gezond en voorspoedig 2011. Welkom ook hier in Het Park. Hier vind je het Hoornse gevoel: intiem met een wijds uitzicht. Dat is een goed begin voor mijn kleine verhaal.
Wij verlangen allemaal -zo blijkt keer op keer - naar een samenleving waar mensen elkaar kennen en met elkaar betrokken zijn. Op straat zeg je elkaar gedag. De achterdeur staat open. De fiets hoeft niet op slot. De goede buur is zelfs je vriend en bij het eten – wat je nog echt samen doet en klaarmaakt - is er altijd ruimte voor een gast. Een solidaire, open samenleving, vol van vertrouwen en veiligheid. Mooi. Dat verlangen is en blijft actueel. De grootste dorpen – communities - vind je immers op internet. Maar hoe open en hoe veilig is het daar? Ook internet is bepaald geen beloofd land.
De ander die wij zo graag als goede buur zouden begroeten wordt ons – virtueel of reëel - toch steeds vreemder en bedreigender. Het vanzelfsprekende vertrouwen is er niet meer. Wij gunnen elkaar het nadeel van de twijfel en zijn steeds vaker bang en bezorgd. De ander als bedreiging waar we tegen beschermd moeten worden. Dat is geen goede samenleving. Op zoek naar zekerheid, zorg, veiligheid en waar voor je geld, hebben wij bovendien in de laatste decennia kathedralen van instituten gebouwd. Die hebben ons veel goeds gebracht, maar kunnen hun beloften over echte persoonlijke aandacht (geen nummer zijn), transparantie, efficiency en effectiviteit niet altijd waarmaken.
Bovendien zijn ze ook nog vaak te duur. Of het daarbij nu gaat over bedrijven, banken of overheden maakt ten principale niet uit. Youp van ‘t Hek’s actie over servicedesks waar geen hulp te krijgen is past niet alleen op energie- en telefoonleveranciers. Kafka in de polder leeft wereldwijd. De reactie van mensen daarop is: ‘en daar staan we dan. Iedereen laat ons in de steek. De buurman is niet te vertrouwen en de instituties en bedrijven leveren niet en dat allemaal van mijn centen waar steeds meer vreemde mensen van komen meevreten. Ik stap uit die samenleving. Ik weiger te getuigen bij misdaden en betaal geen belasting meer. Ik breng mijzelf in veiligheid’.
Wie zich hier als opstandig slachtoffer bij aansluit– en dat doen er nog al wat- begraaft zichzelf levend. Een samenleving kan geen hoopje in boosheid verenigde individualisten zijn. Dat verwaait als los zand en hoopt zich op in een dode hoek. We gaan dus door als lotsverbonden mensen die een stad en een toekomst delen. We zitten met duizend draadjes aan elkaar vast. Samen verantwoordelijk. De oplossing zit in ons talent voor nieuwe tijden. Klein genoeg om samen te zorgen, groot genoeg voor overmorgen. Intiem met een wijds uitzicht.
Hebben wij in Hoorn dat talent? Nou en of! Ik geef u wat voorbeelden, waaruit initiatief en een offer blijkt.
• Buurtbewoners uit de Kersenboogerd maakten zich ongerust over verdrinkende katten in de Marquettegracht en organiseerden zich en kregen via de landelijke werkgroep Kat uit de gracht 660 meter scheepstouw waarmee katten zich in veiligheid kunnen brengen. Half januari wordt het reddende touw opgehangen. En er wordt gewerkt aan meer, dankzij de inzet van het buurtbudget en de opbrengst van een collecte in de buurt. De Hoornse site Kat uit de gracht is inmiddels de meest bekeken van alles lokale sites.
• Tien buurtbewoners uit de Grote Waal zijn sinds een aantal jaren actief als preventieteam. Zij lopen op wisselende avonden in groepjes van drie door de wijk en spreken hangjongeren aan op hun gedrag. Zij zijn de zo gewenste extra oren en ogen voor de politie.
• In het Westfries Gasthuis zijn ongeveer 325 vrijwilligers actief. Door hun belangenloze inzet maken zij het mogelijk om extra zorg te bieden aan patiënten en hun begeleiders.
• Het AED-project: een levensreddend netwerk van burgerhulpverleners en AED apparaten. Een samenwerking met o.a. inwoners, vrijwilligers van de EHBO-vereniging, Veiligheidsregio, stichting Netwerk, Deen supermarkt, Intermaris. Er is zelfs belangstelling uit Japan voor dit wereldwijd unieke project dat ook de publieke veiligheid award 2010 won.
• Adoptieplan station Kersenboogerd: een gezamenlijk plan van NS, Pro Rail, gemeente, stichting Netwerk, Nadine Foundation en bewoners om station Kersenboogerd veiliger en aantrekkelijker te maken. Met als concreet resultaat dankzij de inzet van enkele tientallen bewoners en sponsoring door het bedrijfsleven: een tunnelwand met mozaïek, schilderijen en tien banken met mozaïek. De buurt heeft ook – en dat is echt heel bijzonder - een eigen bewoner als spoorwegambassadeur die de contacten met NS en Pro Rail onderhoudt.
Zijn we groot genoeg voor de dag van morgen? Ik laat u een sheet zien. Wat ziet u? Hoorn als kruispunt tussen oost en west (Westfrisiaweg) en noord en zuid (A7) met bedrijventerreinen op de juiste plaats. Hoorn als brug tussen groen (West-Friesland) en blauw (Blauwe Hart), Hoorn als knooppunt in een netwerk waar tal van innovatieve en goede ontwikkelingen plaatsvinden (agribusiness, Seedvalley, gasrotonde Alkmaar Petten, offshore windmolens). Hoorn als kleine wereldstad en monument aan het water met de belofte van een Hoornse Poort en een Oostereiland als bijna ingeloste belofte.
Daar krijg je energie van. Hoorn heeft veel talent voor morgen. Willen we echt de toekomst pakken dan zijn er wel een paar spelregels. Durf te vertrouwen, doe mee en geef ruimte voor het nieuwe. Laten we samen in 2011 die kant op gaan. Het wordt een jaar van samen verantwoordelijkheid nemen en verantwoordelijk kiezen. Klein genoeg om samen te zorgen, groot genoeg voor overmorgen. Intiem met een wijds uitzicht.