COLUMN
Onze zorg wordt onbetaalbaar, zegt de politiek. Naast de hoge salarissen van medisch specialisten worden ook enorme bedragen uitgegeven aan managers. Kijkt u naar de Jeugdzorg of zorginstelling de Omring. Op de “handen aan het bed” wordt intussen zwaar bezuinigd.
Naar aanleiding van publiciteit over kindersterfte in het Westfriesgasthuis is anderhalf jaar geleden de crisismanager Fred Plukker aangesteld. Hij heeft alle nota ’s en beleidsplannen die er al waren teruggebracht tot drie A4-tjes. En in het NHD van 30 december jl. weet meneer Plukker in een paar woorden uit te leggen waarom er zulke dure interim-managers in de zorg moeten worden ingehuurd:
“Het Westfriesgasthuis sprong er niet negatief uit ten opzichte van andere ziekenhuizen. Statistisch gezien gaat het in een of twee gevallen per jaar fout op een manier waarvan je je kunt afvragen of dat vermijdbaar was geweest. Dat was in het WFG niet anders. Maar dat is door de buitenstaanders wel anders geïnterpreteerd.”
Niet de feiten bepalen dus of wij met zijn allen geld gaan uitgeven, wel de druk die ontstaat vanwege negatieve publiciteit. En vanuit de verzekeraars en inspecties. En “de beleving” van de mensen die de krant lezen of zich verzekeren. “Incidentenpolitiek” heet dat. Als er ergens een ongeluk, een brand of een sterfgeval plaatsvindt dan wordt de portemonnee getrokken. “Om de rust terug te brengen”, aldus Fred Plukker.
En wordt door het inhuren van meer managers de zorg voor u en mij nu beter en veiliger? Komt de werkvloer nog toe aan het verlenen van zorg of is men druk met protocollen, formulieren en het voorkomen van negatieve publiciteit? En wordt het veiliger als een verpleegkundige of verzorgende alleen maar regels en protocollen moet volgen? Of leert hij of zij juist af om als professional zelf te mogen nadenken en te beoordelen wat nodig is?
“Als interim moet je niet de pretentie hebben om de cultuur binnen de organisatie te veranderen,” aldus meneer Plukker. Zijn werk zit er op en hij gaat naar zijn volgende klus.
Frans Douw
Hoorn