De vertrekkend directeur van het grootste museum in onze regio West-Friesland heeft gelogen over de bezoekcijfers van het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen. Dit stellen (oud)medewerkers in een artikel in het Historisch Nieuwsblad. Het museum zou juist minder dan meer bezoekers hebben gekregen onder het bewind van directeur Schilp. Hij neemt zaterdag afscheid van het museum waar hij tot irritatie van velen hedendaagse kunst was gaan aankopen en wordt directeur van het op te richten Nationaal Historisch Museum in Arnhem.
Lees hier het artikel uit het Historisch Nieuwsblad:
Directeur NHM sjoemelde met bezoekerscijfers
Erik Schilp, een van de directeuren van het Nationaal Historisch Museum (NHM), heeft in zijn vorige baan bij het Zuiderzeemuseum gelogen over de bezoekerscijfers. Dat zeggen (oud)medewerkers van het museum. Iedereen die maar een stap in het Zuiderzeemuseum zette werd geteld als bezoeker. Tot en met de schoonmakers.
Erik Schilp werd in september 2008 aangesteld als algemeen directeur van het Nationaal Historisch Museum. Aanstaande zaterdag neemt hij officieel afscheid van het Zuiderzeemuseum, waar hij vanaf april 2006 directeur was. Daar zorgde hij voor radicale veranderingen. Naar eigen zeggen met goede resultaten: ‘Toen ik begon waren er 185.000 bezoekers, nu 265.000,’ vertelde hij vorig jaar in een interview met NRC Handelsblad.
Schilp wordt echter door zowel (oud)medewerkers als de jaarverslagen van het museum tegengesproken. ‘De afgelopen tien jaar zijn er nooit bezoekersaantallen onder de 200.000 geweest,’ vertelt oud-vrijwilliger Henc Valkema. De jaarverslagen ondersteunen dit. In 2006 kwamen er 219.161 bezoekers, het jaar ervoor ongeveer 207.000. Het dieptepunt van 185.000 waar Schilp over spreekt is nooit bereikt. Ook het getal van 265.000 klopt niet. In 2007 zijn er volgens de officiële cijfers 252.319 bezoekers geweest in het Zuiderzeemuseum, in 2008 wist het museum 246.735 mensen te trekken. Er was volgens de jaarverslagen dus sprake van een lichte daling.
Maar insiders van het museum geloven zelfs de officiële cijfers niet. ‘Ik heb gehoord dat er veertig- tot vijftigduizend bezoekers minder waren in 2008,’ zegt W. de Wolf, voormalig publieksmedewerker bij het Zuiderzeemuseum. Een huidige werknemer van het museum kan dit bevestigen. Uit angst zijn baan kwijt te raken, wil hij anoniem blijven. ‘Er zijn vijftigduizend bezoekers bij gelogen. Misschien waren er afgelopen jaar 200.000 bezoekers, maar zeker geen 250.000,’ weet hij te vertellen.
Volgens de anonieme museummedewerker heeft Schilp met de cijfers gesjoemeld. ‘Iedereen die in het museum komt wordt meegerekend tot de bezoekers: schoonmakers, de technische dienst, vergaderingen van het management. Zelfs de aanwezigen op feestjes die gehouden worden in het museumrestaurant, wanneer het museum zelf gesloten is.’ Ook Valkema bevestigt dit: ‘Ook als mensen van het Zuiderzeemuseumkoor komen repeteren worden zij opgeteld bij de bezoekersaantallen.’
Schilp ontkent dat de bezoekerscijfers onjuist zijn. Deze zijn volgens hem opgesteld door de accountant, en bevatten alleen de officiële bezoekers. ‘Wij, de medewerkers, zien echter dat er minder mensen komen,’ vertelt de anonieme werknemer. ‘Velen van ons werken al jaren in het museum, en we merken dat het rustiger is geworden.’ Het personeel wordt tegenwoordig ook niet meer ingelicht over het aantal bezoekers. ‘Vroeger stond er bij de dagreportage voor het personeel het aantal bezoekers voor die dag,’ vertelt De Wolf. ‘Dat is nu niet meer zo.’
Schilp nam als directeur het Zuiderzeemuseum radicaal op de schop. In een paar jaar tijd heeft hij het veranderd van een museum over de geschiedenis van de Zuiderzee in een kunsthal. Onder het mom van een koppeling van het heden aan het verleden werden de afgelopen jaren onder andere outfits van Viktor & Rolf en Spijker & Spijker gekocht. De ingang van het zogenaamde buitenmuseum wordt nu gesierd door een geel kunstwerk, dat in de volksmond ‘endeldarm’ of ‘baarmoeder’ genoemd wordt.
Ondertussen werd het buitenmuseum, waar 130 monumentale huisjes uit de tijd van 1900-1930 staan, verwaarloosd. Het aantal publieksmedewerkers hier is teruggebracht van ongeveer 28 tot 15, en ook wordt er geen geld meer besteed aan innovaties of het opknappen van de huisjes. De Raad van Toezicht ontkent dit. ‘Er wordt wel degelijk in onderhoud geïnvesteerd,’ aldus de voorzitter J.P.E. Teding van Berkhout. Maar hier is niet veel van te zien. ‘Als je tegen een schutting aan leunt, valt hij om,’ aldus De Wolf.