De speelweek van 22 – 28 april besteedt het Filmhuis Hoorn helemaal aan de Gouden Kalf winnaar Hollands Licht. Deze documentaire is een film over mythe en werkelijkheid van het Hollandse licht. Een film over het licht dat beroemd is geworden dankzij de schilderkunst. Dat terug te vinden is in de geschilderde landschappen van schilders als Van Goyen en Van Ruisdael, in interieurs en stillevens van Vermeer, Saenredam en Heda, en later in het werk van kunstenaars als Weissenbruch, Roelofs, Gabriël en Mondriaan. Iedereen die een foto van een geweldige wolkenlucht meeneemt maakt kans op een vrijkaartje. Op vrijdag 23 april zal de regisseur Pieter-Rim de Kroon een inleiding verzorgen bij de documentaire.
Naast Hollands licht draait het Filmhuis Polleke op zondag 25 april om 14.00 uur.
Hollands licht, Pieter-Rim de Kroon, 2003
In ruim 1½ uur wordt de kijker getoond wat nou precies dat door vele kunstenaars geroemde ‘Hollands licht’ is. Dagenlang stond een camera op de dijk bij Monnickendam gericht op de lucht boven het IJsselmeer (‘het oog van Nederland’) om zo alle schakeringen van het zwerk te kunnen vastleggen. In de film niet alleen aandacht voor schilders die het licht in hun werk vereeuwigd hebben. Ook is er ruimte voor mensen die ingaan op de mening van Joseph Beuys, de Duitse kunstenaar die zegt dat Nederland bij de inpoldering van Flevoland zijn prachtige licht is kwijtgeraakt. Op 23 april zal de regisseur een inleiding bij deze documentaire verzorgen.
Polleke, Ineke Houtman, 2003
De Amsterdamse Polleke vindt haar leventje maar knap ingewikkeld. Dat is ook niet vreemd als je zo’n vader en moeder hebt. Vader Spiek is dichter, aan drugs verslaafd en heeft nog nooit iets geschreven. Moeder Tina werd verliefd op haar meester. Zelf is Polleke verliefd op haar Marokkaanse buurjongen Mimoen. De ouders van Mimoen keuren dat af omdat hun zoon met een Marokkaans meisje moet trouwen. Dan maar even helemaal weg: even naar opa en oma op de boerderij. De film is gebaseerd op een boek van Guus Kuijer.