”Bent u de burgemeester? Dat is toch meneer Janssens!”

Best leuk soms, die Weblog van onze Hoornse burgemeester, te lezen op de gemeentelijke site.
Vaak zeer relativerend. Zoals deze:

Over bestuur en beren
Er zijn gelukkig genoeg zaken waarbij ik denk: “Kijk, dat kan wat worden!” Vaak gaat het om dingen die we nét wat anders en slimmer proberen aan te pakken, waardoor we het nét wat langer volhouden, omdat we nét wat meer echt willen.“Waar dan burgemeester? Laat eens zien!” Ja, voor deze raadsperiode is dat toch nog wat te vroeg, vrees ik, en ik verkoop geen huiden voordat de beer geschoten is. Maar het voelt goed en dat is veel waard. In Hoorn lopen binnen en buiten het stadhuis veel goede mensen rond. Menig beer mag voor zijn jasje vrezen. Goede ideeën over sportvelden en vandalisme. En misschien ook echt iets nieuws. Een goed gesprek over cameratoezicht. Inspirerend was het overleg met de NS over de lange termijn strategie rond Hoorn, waarbij ook de korte termijn niet vergeten wordt. Goed openbaar (personen)vervoer is voor Hoorn meer dan ooit beslissend. Een onbereikbare forensenstad wordt snel een tobbende hartpatiënt. Dat besturen taai, langzaam en hard is, weten we ook. De krentjes in de pap komen vast boven en mogen we ook laten zien. Er zijn de afgelopen dagen ook wat vieze happen geweest en ik heb ook wat vervelende gezonde kost zien liggen. Die moet op van burgermama. De werkdagen zijn weer lang van 9.00 tot 23.00 zo’n beetje. Vannacht werd ik om 01.00 uur uit mijn diepste slaap gebeld door de politie. Op de automatische piloot probeer ik er dan te zijn. Maar ik ben een slaapdrenkeling die telkens weer te water raakt. De dienstdoende officier praat mij geduldig bij. “Sliep u al?” Dit went nooit. Daarna wil het even niet meer lukken met de slaap.
Ik weet het wel, als gewoon inwoner merk je al die druisigheid niet zo. Er valt dagelijks op het oog heel best te leven zonder stadsbestuur. Ook al werk je als burgemeester drie jaar flink en hard. ”Bent u de burgemeester? Dat is toch meneer Janssens!” Het overkwam mij dinsdag nog, toen ik eigenhandig om 19.00 de deur opende voor een burger die meende dat wij ook dan nog open zijn. (In mijn vorige gemeente, Nieuwkoop, tekende ik overigens op vrijdagmiddag de nieuwe colabestelling ten gemeentehuize af. Dat heeft toch ook echt wat.) Ik voel mij dan brandnieuw en het relativeert. Je bent een tijdelijke inwoner van een mooi instituut. Niet meer, maar ook niet minder. Beremooi.  
 
Met vriendelijke groet,
Onno van Veldhuizen,
2 november 2006