Oranje boven!

Column van Sjaak Grosthuizen

In de uitgebreide Hoornse raadsvergadering over de kadernota kreeg de kleur oranje een heel andere betekenis dan in deze dagen in de straten veelvuldig kan worden gezien. Daar wordt het spel ‘Oranje boven!’ gespeeld. Het spel is bedacht door het college van burgemeester en wethouders. Elk jaar wordt een vergadering gehouden over de verdeling van al het gemeentegeld. Wat gaan we er wel mee betalen en wat niet. Dat heet ‘Betaal je blauw’. In alle andere gemeenten heet dat begrotingsonderhandelingen. In Hoorn wordt ‘Betaal je blauw’ pas gespeeld in november. ‘Oranje boven!’ is het voorbereidende spel voor ‘Betaal je blauw’. In de agenda heet het spel van deze week gewoon kadernota, zoals dat in de rest van Nederland genoemd wordt. De vondst van het college is het indelen van zaken waarop bezuinigd zou kunnen worden in een blauwe en een oranje lijst. Staat een project in de blauwe lijst, dan heb je pech, want dat betekent bijna automatisch dat het in november inderdaad wordt wegbezuinigd of ernstig gekort.

Zaken die in de oranje lijst staan zijn er iets beter aan toe, want die zouden misschien nog gevrijwaard kunnen blijven van een soms fatale ondergang, omdat ze zonder gemeentelijke ondersteuning niet meer overeind kunnen blijven. In plaats van dobbelstenen of speelkaarten kunnen door de fracties beschouwingen worden ingezet en raadsinstrumenten, zoals amendement en motie. Elk van de twaalf fracties krijgt de mogelijkheid om een of meer zaken van de blauwe lijst en dus van de ondergang te redden. Je mag ook samen met andere fracties spelen om een subsidieonderwerp van de blauwe lijst te krijgen. Dat verhoogt de kans op winstpunten. Je kunt ook als enige fractie amendementen indienen, maar die worden meestal worden weggestemd, maar hier en daar leeft de gedachte dat het publiek de indienende fractie buiten het spel om extra punten geeft.

De voedselbank en kinderboerderij ‘De Waalrakkers’ staan aan het begin van het spel nog op de blauwe lijst. Pogingen om de spelregels te veranderen en de complete blauwe lijst oranje te maken stranden jammerlijk. Wanneer alle fracties hun zetten hebben gedaan en klaar zijn om elkaar dwars te zitten of juist te ondersteunen, mogen de burgemeester en wethouders meedoen en zij zullen proberen de lijsten zoals zij die hebben bedacht helemaal in tact te laten of, om de raad ook een overwinninkje te gunnen, een blauwtje te laten lopen. Wanneer alle spelers hun door de spelregels toegestane zetten hebben gedaan worden kadernota en alle amendementen in stemming gebracht.

Voor veel spelers is er dan bij de keuken een nabespreking van het spel. Geen enkele zaak die oranje is gaan kleuren wordt nog gezien als gewonnen voor de Hoornse burgerij. Iedere speler beseft natuurlijk dat ook de hele oranje lijst vol zit met zaken die nog steeds worden voorgedragen voor bezuinigingen in november. Alleen die zaken die niet op een van de twee lijsten staan hoeven tot volgend jaar niets te vrezen. Volgend jaar wordt het spel weer gespeeld en voor de weggespeelde zaken moeten natuurlijk weer nieuwe kostbare zaken worden gezocht die iets te zwaar op de begroting drukken.

Het is best een boeiend spel. Ik heb het in de raadzaal de hele tijd uitgezeten en ik bedacht ter plekke dat het best een leuk idee zou kunnen zijn om weddenschappen af te sluiten op zaken die van blauw naar oranje moeten kleuren. De opbrengst kan dan als troostprijs naar het onderwerp dat de meeste pech ondervindt.

De inhoud van de column is uitsluitend voor rekening van de auteur. HoornRadio/HoornGids is niet ge- of verbonden aan een politieke partij of welke politieke richting dan ook, maar geheel autonoom, onafhankelijk en ongebonden.

Afbeelding Sjaak Grosthuizen: HoornGids
Afbeelding spaarvarken: Freepik

Sjaak Grosthuizen leest zijn column_Oranje boven Sjaak Grosthuizen leest zijn column_Oranje boven

Reacties
Reactie: (Joyce)
30-6-2024, 10:41
In het echte leven zal het me om het even zijn of ik een spelletje win of niet. In de situatie die jij beschrijft lijkt me dat een andere en vooral belangrijker kwestie. Mijn indruk is echter dat de drang tot het goed regelen (lees: te vriend houden van kiezers) zozeer is gefragmenteerd dat er geen chocola meer te maken is. Dan denk ik opeens aan die reclameslogan: smelt in de mond, niet in de hand. Zou dit niet van toepassing kunnen zijn op de Hoornse dorpspolitiek?