"Liever geen moties rond slavernijverleden"

Raadsvergadering 14 december

HOORNGIDS POLITIEK – VERSLAG PETER URSEM | Het indienen van ‘wilde’ moties rond het onderwerp over het slavernijverleden van Hoorn heeft een tweetal insprekers getriggerd. De bespreking tijdens vergaderingen van raadscommissie en raad hebben in de afgelopen tijd moties opgeleverd die recht tegenover elkaar stonden.

Mevrouw De Cuba, die namens de Werkgroep Slavernijverleden Hoorn inspreekt, meent dat het niet aannemen van moties voor of tegen de zaak van het zoeken naar herstel geen goed doet, eerder schade oplevert. Zij hekelde de afwachtende houding van het college en raad. De excuses betekenen veel voor de groep mensen die zij vertegenwoordigt en zij ziet in deze houding van raad en college een signaal dat de nabestaanden van de slaafgemaakte kennelijk geen excuses waard zijn.

Direct na inspreker schorsing aangevraagd

Dit raakte een aantal raadsfracties zodanig dat er direct na haar verhaal een schorsing werd aangevraagd om een reactie te formuleren. Mevrouw De Cuba ziet dat niet als iets wat zij niet had mogen zeggen. Er is ook een uitnodiging uitgegaan naar de raadsleden om in een bijeenkomst op 17 januari daarover te praten. ”Praat niet over ons, maar praat met ons”. Dat mist zij. Niet alle raadsleden ervaren dit zo en er wordt gewezen op veel contactmomenten en intensieve gesprekken met de nazaten van slaafgemaakten.

Ergernis over het willen weghalen van J.P. Coen

Een tweede inspreker mevrouw Van Veen, ergert zich aan het willen weghalen van het standbeeld van J.P. Coen en breekt na een vraag van Stephan Lallhit (GroenLinks) ook nog een lans voor Zwarte Piet. ”Een monument om de slavernij te gedenken staat in Amsterdam”, dat vindt zij wel voldoende.

Drie wilde moties

De drie wilde moties staan ook enigszins tegenover elkaar. PvdA en D66 pleiten ervoor om op 1 juli 2024 te komen met een welgemeend Hoorns excuus voor de handelingen van het gemeentebestuur in vroegere tijden, terwijl Fractie Tonnaer in plaats daarvan in een motie aandringt op een slavernijmonument in Hoorn. De fracties vragen voordat beide moties besproken gaan worden een schorsing aan.

Een motie van VVD, ÉénHoorn en Hoorn Lokaal wil erkenning van het leed dat de slaafgemaakten is aangedaan, maar noemt geen vervolgtraject. Hart van Hoorn vraagt in een amendement om na de stemmingen over de moties een punt te zetten achter de discussies over het slavernijverleden. Menno Jas van Hart van Hoorn zou met de erkenning van het aangedane leed een punt willen zetten bij dit onderwerp. Het onderwerp is volgens hem meer dan voldoende besproken.

Mitchel Sluis (VVD) maakt duidelijk dat dit min of meer de bedoeling is van de motie. Arnica Gortzak (PvdA) vist tevergeefs naar een duidelijke komma na de erkenning van de indieners van deze motie. Zij blijft bij het standpunt dat vervolgstappen pas zinvol zijn na excuses. Robert Vinkenborg (ÉénHoorn) en Mitchel Sluis laten de komma aan de landelijke regering.

Behoefte aan discussie over slavernijverleden

Burgemeester Jan Nieuwenburg constateert dat er in de raad behoefte bestaat aan discussie over dit onderwerp. Hij waarschuwt ervoor dat uitspraken van nu een belemmering zou kunnen betekenen voor de voortgang van deze dialoog. Hij ziet dit gevaar opdoemen wanneer de aangekondigde moties worden ingediend. De moties worden echter aangehouden en zelfs na een schorsing om dit verder te bespreken bleef het begrijpen of willen begrijpen bij veel raadsleden uit.

Twee moties haalden het niet

De motie van PvdA en D66 om excuses aan te bieden haalt geen meerderheid. Alleen Hart van Hoorn stemde voor het eigen amendement.

De motie van VVD, ÉénHoorn en Hoorn Lokaal over slechts erkenning is ook verworpen.

Motie werkgroep aanvullen met van elke fractie één fractielid haalde meerderheid

Aanleunend tegen dit onderwerp is de motie die is ingediend door VVD, D66, ÉénHoorn, GroenLinks, Hoorn Lokaal en CDA waarin wordt gevraagd om de werkgroep die de stadsgesprekken organiseert aan te vullen met van elke fractie één lid, waardoor het dan ook mogelijk is om de vinger aan de pols te houden. De stadsgesprekken zullen gaan over de onderwerpen discriminatie, racisme, armoede als uitsluiting en het standbeeld van J.P. Coen.

Jeroen van der Veer (Sociaal Hoorn) is daar gepikeerd over. Niet alleen wordt de aanpak van het college min of meer afgekeurd, maar daarnaast krijgen de oppositiepartijen een taakje erbij om te kijken of het wel goed gaat.

Burgemeester Jan Nieuwenburg ziet de motie meer als een oproep om deel te nemen aan de discussies die als belangrijk worden gezien. Hij kaatst de vraag of hij het goed vindt dat deze motie wordt voorgesteld terug naar de raad. Die gaat daar over en wanneer de raad instemt zal hij dit uitvoeren. De motie haalde een ruime meerderheid.

Roode Steen

Reacties

Reactie: (Hans Bruynsma)
16-12-2023, 11:33

Waarom zou je excuses aanbieden? Niet aanbieden is ook aanbieden, namelijk andersom: Je schaamt je. Ik heb een Antilliaan (trots op het slavernijverleden van zijn familie) eens horen zeggen dat de slaven de economie van Holland op gang gebracht hebben en dat daardoor de verzorgingsstaat tot stand kon komen. Of hij gelijk heeft? Het lijkt me een mooi uitgangspunt om eens over excuses en dergelijke te discussieren. Diezelfde Antilliaan was ook verbaasd over het gedoe rond Zwarte Piet. Totale nonsens discussie "wij stonden aan de havenkant van Willemstad" ook te zingen over zijn knecht en dat hij zwart was deed ons niks." Daarom vraag ik: Zijn we bezig met nonsens uit de "politiek-linkse woke kerk"?

Reactie: (Lucia)
16-12-2023, 10:31

Coen neemt wraak en onthoofd Banda. Niet elke inname lukt meteen en Banda in de Molukken is separaat, waar net gedijt, dat zo gewilde foelie en die kostbare nootmuskaat. Als in 1609 het VOC denkt dat Banda lukraak wordt geannexeerd, wordt die Hollandse opdringerigheid, op slinkse wijze gepareerd. Groot VOC krijgt die weerbarstige Bandanees maar niet op de knie, en worden de Hollanders in de val gelokt, met een overleg-invitatie. Als er doden vallen, raakt ratio van Jan Pieterzoon Coen verblind, en in de toorn van deze blamage, wordt er op grootwraak gezind. In konvooi van 20 scheepsgiganten, 2000 soldaten en zwaar geschut, keert schipper Coen in 1619 terug, bars, machtiger en beter uitgerust. Hij walst niets ontziend over alle kustkolonies heen, zonder genade, en annexeert Jayakarta, Ambon, Java, Bantam en de Molukse Ternate. VOC stuit dan op groot Japan die niet gecharmeerd is van dat galjoen, en groot VOC geen keuze laat, dan een handelsakkoord met de Shogun. Holland krijgt eiland Deshima bij Nagasaki als handelsentree, in pacht, en mag ook rekruteren, de Samoerai zwaardvechters, als strijdkracht. In 1622 verschijnt VOC Generaal Coen dan weer aan de Bandanese kust, na 12 jaren op wraak te hebben gezind, nu sterker en beter uitgerust. De ingehuurde VOC Samoeraikrijgers tonen hun kundigheid, onbesuisd, en wordt met veel bombarie en gruwelijk geweld, het verzet vergruisd. ‘De fatum van de slachter van Banda’. In opdracht van Coen worden de stamhoofden onthoofd en afgeslacht, leeft de Japanse huurling zich uit, op weerloze kwetsbaren in slagkracht. De roemruchte ‘slachter van Banda’ haalt zijn gram, rancuneus en vilein, en blijven er van de 15000 inwoners, nog maar 600 op knieën overeind. Hiermee is gewaarborgd over de foelie en de nootmuskaat, het gezag, en de heren XV11 hebben nog even gefronst bij dit ‘sporadisch’ verslag. Of dit gegap niet met minder bloedgieten had kunnen worden volbracht, wordt Coen als ‘de slachter van Banda’ met een frons, toch eervol geacht. Coen is dan al befaamd om alles wat hij voor land en volk heeft gedaan, er wordt er voor het bloedbad in Banda, unaniem een oogje dichtgedaan. In een huzarenstuk voor land en volk heiligt het middel het doel, triomfaal, ondanks alle eer en rijkdom zal zijn privéleven lopen, diep tragisch en fataal. Hij zou al op zijn 13de, voor 6 jaar van Hoorn naar Rome in de leer gaan, krijgt dan werk bij VOC en mag in 1607, voor het eerst naar Indië meegaan. Als hij dan nogmaals in 1619 naar Indië gaat, richt hij daar een ravage aan, weer thuis en 38 jaar, gaat hij in 1625 met Eva Ment 19 jaar, het huwelijk aan. Ze krijgen twee meisjes die beide heel jong doodgaan en Coen raakt ontdaan, vaart af met wat familie en een nieuwe baby, en doet in 1627 Indië weer aan. In 1628 overlijdt ook dit meisje ginds, en ook wat van de familie, meegereisd, in 1629 komt zijn 4de baby en sterft Coen, maar ook zij sterft op Eva’s terugreis. Uit ‘KATIBO POWEMA’ 2023/Lucia, Auteur.