Hommel(le)s

HOORNGIDS | “Getsie, Merle geeft zomaar een kusje aan Ronald en zij zegt ook nog dat zij met hem gaat trouwen!” Leon zijn gezicht spreekt boekdelen bij het melden van deze huwelijksaankondiging.

“Het lijkt wel of jij niet van kusjes houdt”  daag ik hem uit. “Dat is ook zo” beaamt hij volmondig. Ik vind kusjes vies.”  “Maar kusjes van mama vind je toch niet vies”? vraag ik verder door. “Nee die niet, maar dan alleen van mama…. En van papa” schiet hem alsnog te binnen. ”En omakusjes dan, vind je die ook niet leuk?” Hij weifelt eerst nog wat maar schudt dan welbewust zijn hoofd. “Oma prikt”, klinkt het kort en bondig.

Ondertussen hebben meer kinderen hun spel in de steek gelaten en zijn erbij komen te staan.
“Nou” ga ik stug verder, “Kusjes zijn toch heel gezond hoor Je wordt er groot en sterk van. Kinderen die nooit kusjes krijgen, kunnen niet goed groeien”. Ai, zo hadden zij het nog niet bekeken.

“Ik ga met Leon trouwen” vertrouwt Annika mij met een olijke twinkeling in haar ogen toe. Ik zie Leon verstijven. “Nee hoor, dat kan niet want ik ga al met mijn moeder trouwen”, haast hij zich dan ook te zeggen. “Nee Leon”, komt Frederik-Jan vriendelijk tussen beiden. “Dat kan niet want die is namelijk al met je vader getrouwd”. Leon kijkt hem eerst ongelovig aan maar lijkt het toch te begrijpen. “Nou, dan ga ik met mijn Bart trouwen”. “Wie is Bart dan Leon?” “Mijn broer natuurlijk. Dat weet je toch wel Juffie” en hij kijkt mij lichtelijk verwijtend aan. “Ach natuurlijk Leon. Ik was het even vergeten. Maar ik denk niet, dat jij later, als je groot bent met je broer kan trouwen.  Ik weet, de maatschappij verandert snel tegenwoordig, maar trouwen met je broer lijkt mij voorlopig nog geen optie”. “Nee” hoor ik Frederik-Jan zeggen, “want mannen kunnen niet met elkaar trouwen . “Jawel hoor” komt Michel ertussen, “want mijn oom Freek woont ook samen met een andere vader in het zelfde huis.” “Ja Michel” gaat  F.J. beminnelijk verder, “Je kunt wel samen in hetzelfde huis wonen of in een boerderij of zo, maar dan ben je een hommel”. “Dan ben je een homofiel bedoel je denk ik”, corrigeer ik hem. 

Ja precies, dat bedoelt hij. En zo heeft in ons gesprek over de bloemetjes en de bijtjes ook de hommel zijn intrede gedaan.