Reces en aandachtsrecessie

Een gemeenteraad kent elk jaar in de zomermaanden een reces van ongeveer twee maanden. Dat is langer dan de zo vaak kritisch beschouwde zomervakantie van scholen. Twee maanden waarin politici even tot rust kunnen komen, zaken op een rijtje kunnen zetten, de echte mensenwereld kunnen proeven en op ideetjes komen.

Tijdens het reces van dit jaar hebben verschillende fracties niet stil gezeten. Twee maanden lang niet de kans hebben om in raadscommissie of raad een mening te ventileren, te laten zien dat je nog steeds de wensen van jouw kiezers hoog hebt zitten en om hen niet de indruk te geven gedurende éénzesde deel van het jaar de Hoornse boel de Hoornse boel te laten. Dat de stad het maar even zonder hun bevlogen duwen in de enige juiste richting moet stellen is iets wat dodelijk zou kunnen zijn voor de support van de mensen die hen in het zadel hebben geholpen.

Dan is het goed om vast te stellen dat er inderdaad allerlei politieke interesse gestalte krijgt in brieven aan het college. De burgemeester en de wethouders moeten natuurlijk niet te duidelijk recesgestuurde activiteiten op camping of mooie buitenlandse locatie bekend maken op hun Facebook of Instagramaccount. Voor het salaris dat ze krijgen wil je dat ze zoveel mogelijk aan het werk blijven. Een of twee weekjes er even tussenuit met de telefoon bij de hand wordt ze natuurlijk best gegund, maar een stad kent geen reces.

In de maand augustus, die nu twee weken oud is, hebben al een flinke handvol Hoornse fracties omissies ontdekt in het bestuurlijke beleid van de stad. Ik noem ze even met de facties die daarover de bel zo hard mogelijk willen luiden. Het conflict WerkSaam met de FNV (VVD, DRP, FT, SH, en CDA), manifest over vertrouwen en ruimte voor Kunst- en Cultuursector (GL,D66,CU en FT), sluiting NS serviceloket (FT), Amerikaanse rivierkreeft (VVD), ventilatie in/van schoolgebouwen (ÉénHoorn), Levi Noë benoemen tot stadsdichter (FT) en de zero-emissiezone (VVD, FT, DRP, SH en CDA).

Je ziet dus de wakkerste en meest alerte fracties langskomen. Soms reagerend op een actualiteit tijdens het reces, soms over een beleidszaak dat al veel eerder aangepakt had kunnen worden.  Je ziet ook dat er van de veertien fracties maar acht zijn die de publiciteit zochten voor alles wat er fout dreigt te gaan in Hoorn. Zes fracties hielden zich rustig. Is dat een veeg teken of moet je er rekening mee houden dat die de knelpunten bewaren totdat er daadwerkelijk weer over vergaderd kan worden?

Bij één van de genoemde zorgen wordt er luid geroepen dat het college zomaar op eigen houtje zaken aan het regelen is. Beleid gaat beloven over een zero-emissiezone, zonder dat er met de raad ook maar één woord over gesproken is. Hoe halen die collegeleden dat in hun malle kop? Opvallend is hierbij dat maar liefst drie van de vijf verontwaardigde fracties ook collegefractie zijn. Vroeger zou dat niet voorkomen, maar sinds het nodig geacht werd dat de wethouderleverende fracties zich niet slaafs achter de eigenwethouder scharen, kan het voorkomen dat een collegepartij zelfs de stevigste oppositie kan voeren.

Wanneer de ingezonden berichten naar de media niet slechts een soort aandachtvragerij behelzen, kun je denken dat het reces van de politici gewoon te lang duurt. Tijdens andere schoolvakanties kent de politiek ook reces. De politiek is toch echt iets anders dan schooltje spelen! Laten we een gemeentebestuur zien als een groot bedrijf. In de uitvoerende sfeer zijn het de ambtenaren die ook niet zo vaak een vakantie kunnen opnemen. Een stad besturen is verdorie werk! Werk dan ook! Bewaar geen aandacht voor prangende zaken wanneer het weer eens reces is!  

Soms bekruipt mij de gedachte dat er speciale recesonderwerpen zijn, goed inzetbaar wanneer het politiek erg rustig wordt. Komkommerpolitieke onderwerpen, die door de meest ervaren fractievoorzitters achter de hand gehouden worden. ‘Neenee beste fractiegenoot, dit onderwerp is nou eens een mooi recesonderwerp,’ wordt dan gezegd. Zouden sommige fracties vlak voor het reces daar een agendapuntje aan wijden? Wie met het mooiste recesidee komt mag dat ook indienen, als een oefeningetje om het politieke handwerken te verbeteren.

Wat ik eigenlijk heel jammer vind, is dat kunst en cultuur voor vier fracties niet veel meer is dan een komkommeronderwerp.

De inhoud van de column is uitsluitend voor rekening van de auteur. HoornRadio/HoornGids is niet ge- of verbonden aan een politieke partij of welke politieke richting dan ook, maar geheel autonoom, onafhankelijk en ongebonden.