Het Fust in Hoorn Slijterij van het Jaar 2011

@Jacques Wester: Die kennen "ze" in Amsterdam ook! Ga jij maar daar eens vragen naar de Driewindenstraat(=Vier windenstraat).

Beste @JanBoezeroen, het cafe de Vier Winden werd ook wel de "Vijf Poepies" genoemd. Als deze bijnaam ter sprake kwam tijdens een feestje werd er opgemerkt; " dat café heet toch de Vier Winden?" Dan was het antwoord; "kijk jij op een scheet"!

@dan: dat feit op zich is toch aardig? De gewonnen prijs heeft, denk ik, meer betrekking op de kwaliteit verkochte port en de informatie die erbij verstrekt wordt. Ik zag overigens op de NHD site dat 't Fust zijn voorraad Platte Thijs bier er volledig doorheen heeft gejaagd. Dit feit deed de uitbater wél breeduit lachen zo liet de foto zien. De uitverkoop van een nieuw bier is eens te meer een bevestiging van zijn vakmanschap. @qwartje: Een triest en verrassend einde van de stuisvogelfarm. Van deze opvallende ontknoping was ik niet op de hoogte. Vermeldingswaard vind ik ook. Wie kan immers op zijn CV zetten dat zijn bedrijf op de fles is gegaan door een laag vliegende F16? Niks geen financiële crisis, of een slappe Euro maar de vlucht van een F16. Ben benieuwd wat de Hoornse SP in dit voorteken zou hebben gezien. "Het Gesprek" als opvolger van "De Vier Winden" (In de volksmond ook wel de De Vier Poepen genoemd) dat is inderdaad waar, dit was me ontschoten. Het was zo'n beetje de laatste keer dat die hoek enig succes had want sinds dien lijkt er elk jaar wel een nieuw etablissement te openen en weer te sluiten. Toch jammer.

wist niet dat die man kon lachen.ging er eens heen voor een flesje port.niet eens gedag!!ben er nooit meer heen gegaan.en hij wint een prijs!!

Heren Ooms, Wester, Boezeren en qwartje bedankt voor de reacties.Ik heb genoten van jullie zeer herkenbare inzendingen en ook heb ik genoten van de site van dhr. Tieken. Okkie en Plies niet zeuren hier gaat het om.

@Jan Boezeroen Even wat herstelwerkzaamheden uitvoeren met betrekking tot de echo’s rond café De Vier Winden en de Schellinkhouter tweeling Pim en Pam. De hieronder genoemde Pim en Mark Koolhaas waren niet gesierd met de bijnamen Pim en Pam. Het was Mark die 19 jaar geleden de exploitatie van 'De Vier Winden' overnam, om het gedurende ’n jaar of drie voort te zetten onder de naam ‘Het Gesprek’. Pim en Pam betreft een andere tweeling uit Schellinkhout: Jan ‘Pam’ en Tim ‘Pim’ de Vries. Boerenzoons van de plaas en wurft die later tot ‘De Donshoeve’ zijn omgekat. Pam schopte het tot een alternatief geschoolde veearts. Pim belandde, na een periode als schoolconciërge, in dienst van de politie. De struisvogelfarm in Berkhout was dan weer wel een initiatief van beide broers Koolhaas. Dertig knoerten van loopvogels pootten daar rond. Omwille van hun biefstuk, die vakkundig aan hun fysiek werden onttrokken door de vorig jaar overleden Stan Mulder. Eén van de struisvogels leek in haar attitude precies op André van Duin. De farm ging jammerlijk tenonder aan een laagvliegende straaljager. De deerlijk gestresste struis-stam rende zich tepletter tegen de omhekking, of sneefde aan acute hartstilstand. Waarmee (mij) maar weer eens zij aangetoond dat herinneringen niet, dan onder prudent voorbehoud kunnen worden gespuid.

@qwartje :over Ide Poppes die blijkt inderdaad bekend in de familiekring. Ide was gevestigd op het achterom en had een margarine meng bedrijf waar ook de margarine werd ingepakt. Ide schijnt lid geweest te zijn van HSV Sport en mogelijk kunnen oudere leden van die vereniging meer vertellen over Ide. 'De boterpoeper' noemde Piet Oerlemans van HoVUDOS deze Ide maar of dat zijn gangbare bijnaam was is niet bekend. Instanties die me ook nog goed voor de geest staan zijn de leerlooierijen. Aan de Dubbele Buurt zat er een. Stinken die tent. Er hing een onbeschrijfelijke stank in die inrichting.

@Wally Ooms Over Henk Denies (de familienaam spel ik zo op gezag van de namenbank van het Meertens Instituut) gesproken, @heer Ooms: dat wàs me er eentje. Zijn snackbar aan de Gouw, terug te vinden in het Harrie Tieken Archief HTA, heb ik nooit mogen meemaken. Een geboren en getogen bewoonster van het woonwagenkamp aan het ABC - Josephine Emmerink (72), kleindochter van Jacob ‘De Fransman’ Walter, nichtje van Skobejak - verhaalde hoe ‘ome’ Henk Denies een sliert kampkinderen jaarlijks oliebollen van gisteren aanreikte wanneer ze hem Nieuwe Jaar kwamen wensen. Denies stond dan ook bekend om zijn welhaast filantropisch te noemen inslag. Hij hielp graag mensen die in de ratsmodee zaten. Soms tot vervelens toe. Daarnaast praktizeerde ‘ome’ Henk, eenmaal uitgefrituurd en aan de Liornestraat wonend, met groot enthousiasme zijn voorliefde voor ’n gezellig slokkie. Een van de gelagkamers die hij daartoe in krap gestelde regelmaat frequenteerde was De Stadskroeg. In een tijd dat Hylke Dijkstra daar zijn nadagen beleefde en op verzoek zijn zingende zaag liet miauwen, was Henk Denies er een gewaardeerd lid van de hengelsportvereniging ‘De Slappe Wurm’. Daar nu, moet men niet te licht over denken. Je werd niet zomaar opgenomen binnen de gelederen van deze Rotary van de Gewone Man. Voorzitter Chrissie Groes paste een zeer streng ballotage-protocol toe. Verstand van vis en dobber was daarbij niet de eerste vereiste. Iemand die ‘De Slappe Wurm’ ruimhartig sponsorde was juwelier Maupie Schagen. Van markante middenstanders gesproken… Hoe het zij: Henk Denies frappeerde nieuwkomers steevast op verbluffende kunstjes die hij in huis had. Voor zijn meest fabuleuze, bijna huiveringwekkende truuk moeten we weten dat het aangezicht van Denies was samengesteld uit een pafferige vleessoort, overspannen door een huid van putjesleder. Met name zijn kokkerd van ’n reukorgaan geleek een meteoriet die op springen stond. En daarop paste hij dan zijn Fakir Show toe. Onder venijnig tromgeroffel uit de boxen van kroegbaas en operette-kastelein Fransie Walthaus nam ‘ome’ Henk een cocktailprikker ter hand en dreef die met een zwierige zwaai - pòk! - in zijn neus. Het houten staafje bleef daar stofstijf in staan. Want het ging diep. Eng diep. En dat was dan nog maar de openings-inplant van een koffiekopje vol prikkers die één voor één in neus, wangen, kin en voorhoofd van de vermetele variété-artiest werden geploempt. Pòk… pòk… pòk…! Het record stond bij mijn weten op 98 cocktailprikkers in het Denies-gelaat. Dat bood een hele weirde aanblik, zo kan ik u verzekeren. Na afloop van de voorstelling - kopje leeg, kop vol - zamelde de herbergier de prikkers weer zorgvuldig in. Voor de bitterballen. @Harrie Tieken: vanuit Canada welkom op dit podium. Zo kan ik u persoonlijk dank betuigen voor de schitterende terugblik die uw foto-archief ons biedt. Ik kwam daarin inderdaad een Homitografie tegen van een piepjonge Mary Servaes-Beij, oftewel de zo smartelijk aan haar eind gekomen Zangeres Zonder Naam.

@ Okkie, denk niet dat de reactie weg haald wat jij wilt, Wally woont ergens in de buurt van een weiland en verwoord even wat hij hoort, niets mis mee. Zelf ben je ook niet altijd even beleefd en terughoudend.

Hallo Horinezen, even een paar woorden van een oud Horinees. Homito stond voor Hoornse Middenstand tentoonstelling (toonstelling)Mijn ouders die op de Gouw Het Gouwen Vijfje hadden gingen daar ieder jaar heen. Het werd gehouden op het Dal en een gedeelte van de Ged Turfhaven tegenover de Ramen. De meeste Hoornse ondernemers hadden daar wel een stand en werd druk bezocht. Ieder jaar werd er een artiest uitgenodigd om in de stand van mijn ouders "volk" te trekken en zo hadden ze de Selveras en de Zangeres Zonder Naam tot twee keer toe in de stand. De patat zaak De Nies was pal tegenover onze zaak en Mevrouw Brozius runde de zaak. Haar zoon Martin, dus een buurt vriendje van me begon zijn artstieke loopbaan in een kermis tent vlak tegenover het Gouwen Vijfje, ik heb hem vele malen Dorus ( Toon Manders) zien imiteren. Leuke tijd. Groeten, H.Tieken

@Jan Boezeroen Met die struisvogels heeft u helemaal gelijk, @heer Boezeroen. Ik moet door de Australische hik zijn bevangen bij het formuleren van die herinnering. Cool, dat u in dit verband de eeneiïge oorsprong van de broers Pim en Pam (dank, @Okkie) even aantipt. Met grote erkentelijkheid richting digi-detective @René heb ik de fotografische schatkamer van Harrie Tieken bezocht. Zonder meer een fantàstisch archief. De afkorting Homito staat naar mijn inschatting voor Hoornse Middenstands Tentoonstelling. Prachtig, dat de heer Tieken zich het monnikenwerk heeft getroost om elk van die 405 foto’s van een verklarend bijschrift te voorzien. Van de vodden- en toddenman Audifred wil me bijstaan dat er een spinazie-achtig gewas uit zijn oren groeide. Zo waren er in die tijd wel meer mensen die overtollige ramsch en zwerfvuil in de openbare ruimte vergaarden en verhandelden. In feite een natuurlijk, zelfreinigend vermogen van een gemeenschap. Even kleurrijk als goed dat ze er waren.

@ Geachte redactie, zou u de voor mij beledigende reactie van Wally Ooms willen verwijderen? Deze is in strijd met uw huisregels te weten het discrimineren of beledigen van andere personen

@Jacques Wester (zoon van de legendarisch moeder Wester van de kranten?). De zoon van de 4 winden heette Jan Plukkel. @qwartje Wat betreft de eeneiïge gebroeders Koolhaas, waren dat geen struisvogels die zij hadden lopen op hun farm? Ik meen ze wel eens met dergelijke enorme eieren te hebben zien lopen. Goed nu we toch bezig zijn met middenstanders, Audifred (excuus als ik de naam verkeerd spel) de voddenboer. "Ik bied u de hoogste waarde" riep hij vaak lopend achter zijn handkar. Hij woonde vlakbij/tegenover Visser de Smid op het Achterom en vrijwel naast Piet Oerlemans (neef van vechtersbaas Piet) die jarenlang met Han Schaap van het sigarenmagazijn aan de Koepoortsweg de Hoornse Voetbalsuitslagendienst Oerlemans Schaap (HoVUDOS) runde. Piet belde gelijk afloop van alle wedstrijden de kantines op voor de uitslagen, schreef deze onberispelijk op en courierde ze in sneltreinvaart naar de Koepoortweg waar mensen al op hem zaten te wacht. Piet heeft een heel mooie dood gehad. Gezeten op een kruk in de oude kantine van Hollandia viel hij dood van zijn kruk. Nooit ziek geweest.

Op deze site tref je helaas ook lieden aan van het kaliber Okkie. Dat komt neer op zo’n beetje de onderste gradatie. Het geeft comments bij uiteenlopende onderwerpen die hier op Hoorngids worden behandeld en munten uit in volstrekte nietszeggendheid. Uitgerekend dit mannetje, dat z’n overvloed aan tijd verdoet door op de meest onbenullige reacties weer een tegenreactie te geven van hetzelfde onbenullige niveau, acht het nodig om de redactie erop te wijzen dat het onderhavige topic soms wordt losgelaten. Hoor ik daar een strontwagen aan komen rollen?

@Geachte Redactie.Is het de bedoeling dat bezoekers van uw site op een bericht reageren in eerste instantie,en er een privechat van maken in tweede instantie?

@René Geen idee, René, wat die Homito inhield. Ongetwijfeld weet Henk Tieken daar wel meer van, want de muziekzaak Het Gouwen Vijfje van zijn familie nam daaraan deel, maar het is mij niet bekend of iemand daar nog contact mee heeft sinds z’n emigratie naar Canada. Ik gok dat de ‘Ho’ van Homito staat voor Hoorn en we moeten dus alleen nog maar achterhalen waar die ‘mito’ voor stond. Music in town, misschien? Mocht je overigens nog meer over Hoorn en dan meer specifiek over bewoners van Hoorn-Noord willen weten, dan moet je maar eens kijken op de website www.hoornnoord.nl.

@wallyooms Er zitten echt juweeltjes tussen. Wat was vroeger de homito-tentoonstelling?

Nog even ter afsluiting iets over de heer Osinga en diens ‘lange vingers’. De optiek is altijd Osinga blijven heten, maar de eigenaar waar we het hier over hebben was de heer Gottenbos, al heel lang geleden geëmigreerd naar de Philipijnen. De heer Gottenbos had niet vier kootjes aan zijn vingers, maar drie kootjes aan beide duimen. Geen lange vingers dus, maar gekke duimen met veel houvast. Wel degelijk zeer bijzonder. Hoornse Herinneringen van de heer Tieken smeult nog effe na bij me. Wat een prachtig sfeerbeeld over Hoorn.

Wat een geweldige serie foto's René. Heel hartelijk dank daarvoor. We zijn al geruime tijd gans en volledig off-topic, maar dat boeit niet. Veel mooier is het om Hoornse verhalen te horen en foto's te zien. Prachtige foto's van o.a. het kaalgeplukte Houten Hoofd, de Vier Winden in vol ornaat, de Turfhaven voor en na demping, de Lange Kerkstraat waar ik geboren ben, schilder Piet Broers (over bijzondere neringdoenden gesproken), snackbar de Nies (volgens mijn vader hing er altijd een druppel aan z'n neus, waarbij iedere klant vreesde dat die in de patat zou belanden) en inderdaad die muziekwinkel 't Gouwen Vijfje van de familie Tieken. Ik hou me aanbevolen voor nog veel meer foto's. Ook foto's van Hoorn-Noord. En geheel on-topic: mooie foto's van slijterijen met uiterst fraaie namen.

@qwartje, je bedoelt Pim en Pam en niet Pimmetje en Pammetje. Klein verschil maar toch

Café de vier winden, dat kon ik niet meteen plaatsen. Als ik het goed heb opgezocht was deze vroeger op het Nieuwe Noord gevestigd. Tijdens mijn speurtocht op het internet stuitte ik op de site van een geëmigreerde Horinees met daarop prachtige foto's van onze mooie stad. Ervan uitgaande dat de redactie toestemming geeft voor het plaatsen van deze link: http://13maart1357.blogspot.com/2011_01_01_archive.html

@Jacques Wester Heb dank voor uw tussenkomst, @heer Wester. Uw reactie kleurt een paar grijstinten binnen het schilderij dat ‘De Vier Winden’ heet zeer plastisch in. Het droeve lot van mevrouw Plukkel staat mij zodoende ook nader bij. Ik had geenszins de euvele intentie om daar sensationeel over ‘door te draven’. Het ‘skessie’ van Kees Stet resoneert nu eveneens in mijn bevinden. Die vier soldaten gingen wat latig vanuit De Vier Winden met ’n peert-en-kertje terug naar de kezerne. En leit dat peert nou zommaar onderweg dôôdvalle! Deervàn, zien, dat ze te laat op de kezerne ànbedaarde. Thijs Nooij en Kees Lommers rollen in mijn herinnering uitsluitend met biervaten. Noeste werkers. Had Kees, ’n lange slungel wiens mond altijd open hing wegens een spierloze onderkaak, niet één oog dat wat linkig de are kant dut op keek? Dat hij zijn mannelijkheid af & toen ruimhartig als frikadel te veil hield is me onbekend. Maar ik ben geneigd u op uw ervaring te geloven. De Vier Winden is naderhand nog korte tijd in exploitatie genomen door de tweeling Pim en Mark Koolhaas, van oorsprong Schellinkhouters en onder intimi beter bekend als Pimmetje en Pammetje. Ze voerden tussen 21.00 en 23.00 uur een ‘happy hour’ in, wat neerkwam op de aantrekkelijke transactie van ‘twee halen, een betalen’. Wie bijvoorbeeld zestien bier bestelde rekende er acht af. Dat liep wat uit de hand. Tegen 23.00 uur werd het opeens loeidruk. Het kwam voor dat er om 22.55 uur luidkeels een order van veertig baco’s (vrij duur mixje van baccardi met cola) en zestig biertjes doorkwam. Gaf iemand een feestje. Tja… Dan boer je achteruit. Na verloop van verlies hadden de broertjes een beter idee. In Berkhout zetten ze ‘Klop Op De Grond BV’ op. Een kangoeroe-farm. Jawel! Voor de productie van overheerlijk mals kangoeroevlees. In dat opspringende project werd nog voor ’n ton deelgenomen door Marco Lieshout, die in die dagen riant binnenliep als bankbiljet-teller van de allereerste koffiewinkels (Engels: coffeeshops). Enfin; Westfriezen hàdden het niet zo op wallabiefstuk, en de rest van Nederland ook nog niet. Dus eh… Maar in aanleg een mooi project. En ze hebben vreselijk veel lol gehad. Van die dingen. En @heer Baas: dat hier ietwat offtopic gereageerd wordt hadden we inmiddels eerder al vastgesteld. Maar van het een kan zomaar het ander komen. En dan loopt Het Fust van de herinnering even over. Sorry ‘bout that.

Eh, heren... ? We dwalen een beetje af, geloof ik! Maar ga vooral door, ik smul van zulke anekdotes... ;-)

De vier Winden bestond overigens al aan het begin van de 20e eeuw en was een geliefde kroeg van de soldaten die aan de Veemarkt gelegerd waren. Kees Stet heeft een smakelijk Westfries verhaal verteld over een viertal soldaten die wat te lang in de vier Winden hadden gezeten. Ook was het in mijn tijd een stamkroeg voor vele Horinezen. De welbekende vrachtrijders van drankenhandel Nooij, Thijs Nooij en z'n maat Kees Lommers, waren daar als kind aan huis. En als je dan binnenliep en groette ze met: ha die Thijs en ha die Kees! Antwoordde Kees steevast: "neem een hap van m'n lul! Dan heb je pas vlees"

Heren @Wally Ooms en @Quartje, u begint nu een beetje door te draven. Truus is de dochter van de uitbaters van de vier Winden, de heer en mevrouw Plukkel. Mevrouw Plukkel is destijd om het leven gekomen na een val uit het raam. Vader Plukkel heeft samen met zijn dochter Truus en de oudste zoon (zijn naam is mij even ontschoten) het cafe tot eind jaren 80 gerund. Dus heren, laat u eerst eens goed informeren alvorens dergelijke uitspraken te doen.

@Qwartje Altijd weer hetzelfde liedje met jou, Qwartje...... laat je een naam vallen en dan komen er onmiddellijk allerlei ins en outs bovenop, waar je mogelijk ooit van gehoord hebt, maar waarvan je de details niet kent. Het verhaal over de tragische nederdaling van Truus is mij bekend, maar de achterliggende verhalen ken ik niet. Wat me wel altijd zal bijblijven van onze Truus was haar mannelijke manier van doen. Truus was misschien wel liever een man geweest, zo leek het althans. Naar mijn weten is ze ook nooit getrouwd geweest, maar ze zat daar ogenschijnlijk ook niet mee. We kwamen er in een grijs verleden nog wel eens om er een biljartje te leggen, want café de Vier Winden had de beschikking over enkele goeie biljarttafels, waar ook vele wedstrijden op zijn gespeeld. Ik ben alleen de naam even kwijt van de uitbater. Wat ‘t geen Plukkel? Dat was een ietwat norse man, die ik in mijn herinnering nog nooit een vorm van emotie heb zien uiten. Maar daar hoor ik graag het tegenovergestelde van, mocht dit het geval blijken. Maar vertel jij het verhaal maar over Truus. Je kunt je er ongetwijfeld nog ieder detail van herinneren en weer oplepelen. A table.

@Wally Ooms Truus-van-de-Vier Winden… Truus-van-de-Vier Winden… is dat, @heer Ooms, dezelfde kasteleines die zo jammerlijk is overleden na een val uit het bovenraam?

Wel een leuke uitdaging van Qwartje...... een speurtocht naar neringdoenden van frappante signatuur. Schiet me zo gauw niemand te binnen, maar ik hou het graag tegoed. Zo gravendevoort komen wel wat namen boven: Manus, de chauffeur van Wessemius, de heer Doesburg van de dierenzaak, de keurige heer Bakker van de boekhandel, Charles Van Os van de kledingzaak die zo geweldig werd ingepalmd door Klaas van de Beek, de uitbater en Truus van de Vier Winden, de familie Goossens uit de Kruisstraat, Kees Kuiper, man van stavast, maar iemand waar ik direct een sappig verhaal over kan ophoesten heb ik dus even niet. Kom ik op terug. Net als op de heer Osinga, maar daar wordt aan gewerkt. Ik krijg binnenkort een reactie van de huidige eigenaar van de optiek. Hopelijk kan ie er meer over vertellen.

Heeft iemand nog foto`s van vroeger van de kerkstraat en dan het liefst van het pand `t Fust. als het goed is bestaat het volgend jaar 230 jaar als wijn/dranken zaak.

@Qwartje en @Jan Boezeroen. Door het leeftijdsverschil gaat mijn herinnering niet zo ver terug dat ik gelijksoortige herinneringen kan ophalen aan lokale middenstanders. Echter - mede geprikkeld door een op internet verschenen filmpje over een uit de auto gefilmd reisverslag door Hoorn anno 1983 - haal ik herinneringen op aan het Hoornse eind jaren zeventig, begin jaren tachtig. Slechts Grote Noord was voetgangersgebied, met de auto kon je nog bijna overal komen. Rekening houdend met eenrichtingsverkeerstraten uiteraard, waarvan enkele nog in tegengestelde richting met heden. Terugkomend op de vestigingsplek van de terecht geprezen winkel van 't Fust. Destijds was daar nog de winkel van Schermer Wijnkopers. Met de lelijke eend (Citroën 2cv), later de Citroën Diane reden wij om de twee weken naar de Rode Steen, om daar om het standbeeld heen te rijden (het was nog een soort rotonde) en parkeerden op een parkeerplaatsje terzijde van de Winston bioscoop. Met lege flessen gingen we naar de Kerksteeg en uit grote wijnvaten werden de flessen bijgevuld. Nostalgie, maar een leuke herinnering, dat zeker.

@Jan Boezeroen Ik ben bekend met de verschijning Pietje Peuk. Niet persoonlijk. Achteraf helaas. Je had, eerder, aan de Slijksteeg 3 de smidse van Pieter Blokker die in huwelijkse staat verkeerde met Maartje Mol. Ouders van onder anderen Jaap Blokker, de onlangs verscheiden oprichter van het Blokker-concern (14 winkelformules in 11 landen, 2.884 filialen, 25.000 man personeel, jaaromzet 2010/2011 van 2,8 miljard euro, nettowinst 158 miljoen euro. Alles begonnen op 25 april 1896 aan het Hoornse Breed nummertje 20. Het gierde van de smederijtjes in Hoorn en anywhere. Ze maakten potten en pannen voor alle moeders-de-vrouw. Tot dat vermaledijde geëmailleerde spul z’n intrede deed. En de boterkluiter Ide Poppes? Doet die een belletje rinkelen in @huize Boezeroen? Iemand?

@qwartje. Het ziet ernaar uit dat ik postuum Jelle excuus moet maken. Van een chronische aandoening was ik niet op de hoogte. Het ironische beeld en de fantasie namen een loopje met mijn gedachten. Excuus Jelle. Rust zacht. Wellicht gaan we via het artikel over de decoratie van 't Fust langs een wat vreemde weg naar het bespreken van collega middenstanders. Maar voorruit, op appèl van @qwartje. De volgende kleurrijke figuren die me te binnen schieten zijn de gebroeders Visser die aan het Achterom hun smederij hielden. Eén broeder Visser stak dagelijks naar mijn inschatting niet meer dan 1 shag op die vervolgens de gehele dag aan zijn lip bleef plakken. Piet Peuk was dat. Piet was een echte 'Hollandia man' die leden van deze voetbalclub altijd matste. Ondanks dat de broeders vakmensen waren, was hun eigen vervoersmiddel een rammelende bestelwagen van minstens 40 jaar oud welke zeer armoedige herstellingen liet zien. De snelheid van dit pruttelende en zwaar rokende vehikel was zo laag dat de twee oude smeden met gemak wandelend kon bijhouden. Toch wel jammer dat dat soort beelden verdwijnt. De smederij is helaas gesloopt.

@Jan Boezeroen Inderdaad. Dat was Jelle Vegelien. Een wandelende pharmaclopedie. Autodidact. Wanneer hij de grootste lol had trok hij met 'n ernstig smoel zijn rechter wenkbrauw twee millimeter omhoog. Hij ging mank aan een letterlijk voortschrijdend physiek ongemak, waarvan ik oorzaak en reden niet wil zoeken in de richting van persoonlijke verwaarlozing. Een moeilijk beteugelbare schildklier-aandoening komt eerder in aanmerking. Bij voorbeeld. Ik ga dit navragen bij een dame die jarenlang bij hem gewerkt heeft. Zijn broer Mart Vegelien deed geloof ik iets in het jongerenwerk. Hij reisde eens per trein door India, waarbij hij zich vaak languit in het net van het bagarek uitstrekte. Een kaartje voor bagage was beduidend goedkoper dan een persoons-kaartje. Maar u hebt gelijk, heer @Boezeroen: daar hadden we het niet over.

@Rob Geen zorg, ik kom graag in je winkel en verander in geen geval! Ga nu niet ineens de lachebek uithangen. Alsjeblieft. Je personeel is overigens ook prettig. Derhalve een prima winnaar. @Qwartje: de genoemde opticiën met wonderhanden is mijn niet direct bekend. Hiervoor zal ik een bal opgooien in de kennissenkring. Sprekende over de oneven zijde van het Grote Noord en de door @qwartje gevraagde opmerkelijke venters: ongeveer ten hoogte van opticien O, zat vroeger een drogisterij. Hendriks dacht ik. Wat te denken van de eermalige uitbater van deze drogisterij? Jelle heette de man volgens mij. Later zat hij op het Kleine Noord met zijn zaak. De man had een indrukwekkende kennis van gezondheid en gezondheidsproducten. Echter, ik vraag me af in hoeverre hij het zelf in praktijk bracht. Zeg maar alsof hij een vegetarische slager was of iemand die zijn eigen kennis niet serieus nam. Ondanks zijn gezondheidskennis zag hij er erg ongezond uit en hij deed er niets aan om deze toestand te verbeteren. Met name zijn significante overgewicht sprong in het oog. Door het meetorsen van deze onnodige kilo's ging Jelle in de loop der jaren steeds slechter over straat en kwam er zelfs een wandelstok aan te pas. Derhalve een opmerkelijk figuur om achter de toonbank van een gezondheidswinkel tegen te komen.

@Rob Ik geloof dan ook niet, @Rob, dat de @heer Boezeroen een van die internette mensen is die van forum tot forum hiphoppen om ze te scannen op topics waaronder ze snaaks uit de hoek denken kunnen komen. Maar soms biedt een onderwerp, ook hier, een keeperloos doel dat er welhaast om smeekt om de bal er even luimig in te tikken. Toch? Iets anders. Nu we toch de prijswinnende slijterij hebben verlaten om ons - na een smaakvolle sandwich te hebben gesmikkeld bij een barse broodheer - een nieuwe bril te laten aanmeten door een olijke oogkundige, prangt mij een vraag. Het kan de door de @heer Boezeroen gememoreerde Dré R. zijn geweest, maar ik denk eerder aan de tegenover R. gevestigde kijkwinkel van de heer O., van wie eertijds werd beweerd dat hij lange vingers had. Letterlijk. De voor het overige vriendelijke man zou aan beide handen vingers hebben gedragen die geen drie maar vier kootjes hadden. Over de duimen geen informatie. Heel apart. Ik heb, geen oculair van node zijnde, meer malen voor de etalage van die opticiën gestaan om te kijken of ik de man inpandig visueel op de vingers kon tikken. Graag had ik hem willen bevragen over de eventuele hobbels die het leven in petto kan hebben voor mensen met 32 in plaats van 24 vingerkootjes. En of zijn tenen ook eh… Nou ja. Ik heb hem nooit in het oog gekregen. Wellicht speelde het gevolg van deze wonderbare bonusbaring zich af toen Hermarij’s Volksbazaar nog in full swing was. En toen was men als @Qwartje zijnde nog piep. Is er iemand die zich de Man met het Meervoudige Manueel kan herinneren? @Wally Ooms peutêtre? En voorzag of voorziet de Hoornse middenstand in nog meer neringdoenden van frappante signatuur?

Jan Boezeroen; Misschien had ik bij u steeds geen reden om te glimlachen :)

@qwartje. Er wordt inderdaad behoorlijk wat frustratie via deze site de webether in geschreven. Jammer en makkelijk. Een leuk verhaal is fijner om te lezen dan dat obligate geblaat. De anekdote over de broodjeszaak is overigens niet verzonnen. Ik haal er wel vaker een broodje en de man blijft immer volstrekt stoïcijns. Het lijkt haast alsof je hem stoort. Prachtig vind ik dat. Ondanks dat de broodjes prima zijn, krijg ik niet de indruk dat de man plezier heeft in zijn werk. Het beeld vormt een schril contrast met de verkoopstijl eertijds van gepensioneerd brillenhandelaar Dré R. die aan het Grote Noord zijn zaak bestierde. Dré was uiterst aanwezig, hoffelijk, complimenteus, vriendelijk en klantgericht. Als je bij Dré om een bril ging kijken, liep je altijd wel met een paar verrassende monturen het pand weer uit. En je had het idee gekregen dat ze je nog goed stonden ook.

@Jan Boezeroen ‘…een broodjeszaak, bestierd door een type Buster Keaton.’ Een mooie, plastische vergelijking, @heer Boezeroen. Ik kreeg het beeld terstond op het netvlies van mijn fantasie. In zwart/wit, dàt dan weer wel. Ga door met diergelijke comments, zo mag ik u bidden. We kunnen als consumenten van Hoorng!ds, naast de standaard-negatieve scheldbites van sommige medemensen, wel wat humor gebruiken.

@qwartje. Klopt dat vakmanschap zich niet verhoudt tot een lachende verschijning. Maakt ook niet uit in dit geval. Zelf vind ik dat wel koddig van die ogenschijnlijk nukkige figuren waar je eerder een vrolijk gelaat verwacht. 100 meter van 't Fust zit een uitstekende broodjeszaak. Ook deze wordt bestiert door een type Buster Keaton. Ooit liep deze man op Clowntjesdag in clownsoufit en met schmink zijn terras naast de Grote Kerk te bedienen. De broodjes waren prima maar ik zag nog nooit zo'n nurkse clown. Derhalve een zeer vermakelijk schouwspel.

@Wally Ooms De enige waarheid die onweerlegbaar is, @heer Ooms, is dat ‘de’ waarheid niet bestaat. Het comment van @Jan Boezeroen frappeerde mij enigszins omdat het gegeven dat de gelauwerde Fustman wel of geen lachebekje is totaal niet relevant is voor de mate van zijn vakmanschap. Ik heb het kolderieke van die bijzaak wat aangedikt door er een fictieve datum en uur van een tweede lachmoment bij te verzinnen. Mijn persoonlijke kennismaking met de winnaar in kwestie ligt inmiddels nog in het verschiet. Ik ken de gelukkige niet. Ik acht het een – te pas toe te passen – stijlvorm. Van wijlen Boudewijn ‘Büch’, die in werkelijkheid Buch heette, moge bekend zijn dat hij zijn volledige levensloop bij elkaar gelogen heeft. Het verfilmde boek ‘Een kleine blonde dood’, bijvoorbeeld, handelt over zijn vroeg gestorven zoontje. Buch hàd geen zoontje, maar fabuleerde het verhaal rond het inmiddels volwassen kind van een bevriend echtpaar. Zoals ook zijn vader geen ‘Pools/Duitse RAF-piloot was die zijn eigen geboortestad had moeten bombarderen’, maar gewoon een kleurloze Haagse ambtenaar. Zo is van een nog praktizerende andere Hollandse schrijver bekend dat hij zijn teksten kwistig doorspekt met citaten van deftige filosofen uit de klassieke oudheid. Citaten, die hij volkomen uit de duim zuigt. Want wie controleert het ongerijmde? Waarmee ik er op vertrouw uw gepuzzelde gemoed naar genoegen tot bedaren te hebben gebracht. Ik groet u ten zeerste. Echt waar.

@Qwartje Nou maak je me toch echt een beetje nieuwsgierig, Qwartje. Je komt met een datum en ook nog eens met een tijdstip waarop iets gebeurd zou moeten zijn, waardoor de Fustman buiten z'n te doen gebruikelijke gemoedstoestand treedt. Wat is dat dan in godsnaam geweest?

@qwartje Dat is waar dan laat je het lachen uiteindelijk wel. Van die vorige keer in 2009 weet ik weinig. Dat moet ook een bijzondere gelegenheid zijn geweest. Ik ben het met je eens, het is een fijne winkel met een prima assortiment en goede uitleg bij de producten. Heel fijn dat er nog van zulke zaken zijn in de binnenstad. De spoeling wordt wat dat betreft wat dun. Muziekhuis Van Meurs hebben we verder nog maar verder? Waar zijn de tijden van Hermarij's Volksbazaar gebleven?

Hartstikke verdiend. Proostficiat. Wat ik hier inmiddels wel ‘toevallig’ vind, is dat alle genomineerden in tien verschillende provincies gevestigd zijn. Tenzij er provinciale voorverkiezingen gehouden zijn, wat uit de berichtgeving niet blijkt. En @Jan Boezeroen: de winnende Fusthouder heeft op z’n minst één keer eerder gelachen. Dat was op 17 oktober 2009, omstreeks 16.35 uur. Maar het lachen vergaat je al gauw wanneer je de belettering van je bestelwagen hebt moeten verwijderen omdat het voiture anders, staande voor je privé-adres in een Hoornse buitenwijk, om de haverklap ’s nachts wordt opengebroken. Toch?

Dit is de eerste keer dat ik de man een poging zie doen om te lachen. Niettemin, een heel knappe prestatie! Proficiat 't Fust! En proost!